Geschiedenis van de jacobsstaf

Een jacobsstaf (Latijn: baculus jacobi) is een graadstok of graadboog. Het is een meetinstrument uit de 14^e eeuw waarmee men hoeken kan meten. Men kan er de hoogte of de breedte mee bepalen. Maar ook de hoek van de zon ten opzichte van de horizon.  Hiermee kan men tijdens navigatie op zee de breedtegraad vaststellen waarop men zich bevindt.Het is uitgevonden door Gersonides. De jacobsstaf is de voorloper van de sextant. 

Landmeter was in de 17de eeuwse een beroep dat snel in aanzien steeg en meer inhoud kreeg. Voor het oplossen van rechtsgeschillen (rechtzaken) en voor militaire doeleinden moeten betrouwbare kaarten worden gemaakt. Het lesmateriaal dat Van Gulik ontwierp bevat teksten in het oud-Nederlands en beschrijvingen van de instrumenten, bijv. een jacobsstaf, die door de landmeters werden gebruikt om de hoogte van gebouwen te meten.